استحکام خمشی:
لوله مستطیلی: هنگامی که تحت بار خمشی در امتداد جهت طولی (جهت ارتفاع) قرار می‌گیرد، گشتاور اینرسی مقطع بزرگتر است و مقاومت خمشی به طور قابل توجهی بهتر از لوله مربعی است.

برای مثال، مقاومت خمشی لوله مستطیلی ۱۰۰×۵۰ میلی‌متر در جهت طولی بیشتر از لوله مربعی ۷۵×۷۵ میلی‌متر است.

لوله مربعی: گشتاور اینرسی در همه جهات یکسان است و عملکرد خمشی متقارن است، اما مقدار آن معمولاً کمتر از مقدار گشتاور اینرسی در جهت طولی لوله مستطیلی با سطح مقطع یکسان است.

نتیجه‌گیری: اگر جهت بار مشخص باشد (مانند سازه تیر)، لوله مستطیلی بهتر است؛ اگر جهت بار متغیر باشد، لوله مربعی متعادل‌تر است.

استحکام پیچشی:
ثابت پیچشی لوله مربعی بالاتر است، توزیع تنش پیچشی یکنواخت‌تر است و مقاومت پیچشی آن بهتر از لوله مستطیلی است. به عنوان مثال، مقاومت پیچشی لوله مربعی 75×75 میلی‌متر به طور قابل توجهی قوی‌تر از لوله مستطیلی 100×50 میلی‌متر است.
نتیجه‌گیری: وقتی بار پیچشی غالب است (مانند شفت گیربکس)، لوله‌های مربعی بهتر هستند.