کاملاً مشخص است که کیفیتلولههای مربع و مستطیل گالوانیزهو روش نصب مستقیماً بر پایداری سازههای فولادی تأثیر میگذارد.
در حال حاضر، مواد نگهدارنده موجود در بازار عمدتاً فولاد کربنی هستند. مواد اولیه فولاد کربنی عموماً Q235 و Q345 هستند که با گالوانیزه گرم فرآوری میشوند. نگهدارنده از کویل فولادی نواری از طریق خمکاری سرد، جوشکاری، گالوانیزه گرم و سایر فرآیندها ساخته میشود. به طور کلی، ضخامت باید بیشتر از 2 میلیمتر باشد و به ویژه برای برخی از مناطق و نواحی ساحلی، مرتفع و سایر مناطق بادخیز، توصیه میشود که ضخامت کمتر از 2.5 میلیمتر نباشد، در غیر این صورت خطر پارگی در نقطه اتصال فولاد وجود دارد.
در سازههای ساختمانی بزرگ، برایلولههای مربع و مستطیل گالوانیزه از جنس فولاد کربنی، برای برآورده کردن الزامات عمر مفید خوردگی محیطی، به چه ضخامتی از پوشش روی باید رسید؟
همانطور که همه ما میدانیم، ضخامت گالوانیزه گرم یک شاخص مهم کیفی و فنی است.لوله مربعی گالوانیزهکه مربوط به ایمنی و دوام سازه است. اگرچه استانداردهای ملی و حرفهای وجود دارد، ضخامت نامناسب پوشش روی تکیهگاه هنوز یک مشکل فنی گسترده در این تکیهگاه است.
فرآیند گالوانیزه گرم، یک طرح اصلاح سطح فولاد نسبتاً پایدار و قابل اعتماد برای مقاومت در برابر خوردگی محیطی است. عوامل زیادی بر گالوانیزه گرم تأثیر میگذارند، مانند ترکیب زیرلایه فولادی، حالت خارجی (مانند زبری)، تنش داخلی زیرلایه و اندازههای مختلف. در طول این فرآیند، ضخامت زیرلایه تأثیر بیشتری بر ضخامت گالوانیزه گرم دارد. به طور کلی، هرچه صفحه ضخیمتر باشد، ضخامت گالوانیزه گرم نیز بیشتر است. تکیهگاه با ضخامت 2.0 میلیمتر به عنوان نمونهای در نظر گرفته شده است تا نشان دهد چه مقدار ضخامت پوشش روی برای برآورده کردن الزامات عمر مفید خوردگی محیطی مورد نیاز است.
فرض کنید که ضخامت ماده پایه نگهدارنده، طبق استاندارد گالوانیزه گرم GBT13192-2002، 2 میلیمتر باشد.
ضخامت لایه گالوانیزه لوله مربعی گالوانیزه مورد نیاز برای برآورده کردن الزامات عمر مفید چقدر است؟
لوله مربعی گالوانیزه
طبق الزامات استاندارد ملی، ضخامت ماده پایه ۲ میلیمتری نباید کمتر از ۴۵ میکرومتر باشد. ضخامت یکنواخت نباید کمتر از ۵۵ میکرومتر باشد. طبق نتایج آزمایش قرار گرفتن در معرض اتمسفر که توسط انجمن گالوانیزه گرم ژاپن از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۴ انجام شده است، ضخامت لایه گالوانیزه لوله مربعی گالوانیزه برای برآورده کردن الزامات عمر مفید چقدر است؟
اگر طبق استاندارد ملی محاسبه شود، میزان روی 55x7.2 = 396 گرم در متر مربع است،
طول عمر مفید قابل ارائه در چهار محیط مختلف تقریباً برابر است با:
منطقه صنعتی سنگین: ۸.۹۱ سال، با درجه خوردگی سالانه ۴۰.۱؛
منطقه ساحلی: ۳۲.۶۷ سال، با درجه خوردگی سالانه ۱۰.۸؛
حومه شهر: ۶۶.۳۳ سال، با درجه خوردگی سالانه ۵.۴؛
منطقه شهری: ۲۰.۷۹ سال، با درجه خوردگی سالانه ۱۷.۵
اگر بر اساس عمر مفید فتوولتائیک ۲۵ سال محاسبه شود
سپس توالی چهار ناحیه حداقل برابر است با:
1002.5270135437.5، یعنی 139 میکرومتر، 37.5 میکرومتر، 18.75 میکرومتر، 60.76 میکرومتر متر.
بنابراین، برای توزیع مناطق شهری، ضخامت پوشش روی باید حداقل 65 میکرومتر باشد که منطقی و ضروری است، اما برای مناطق صنعتی سنگین، به ویژه مناطقی که خوردگی اسیدی و قلیایی دارند، توصیه میشود که ضخامت لوله مربعی گالوانیزه و پوشش روی به درستی اضافه شود.
زمان ارسال: ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲
